خطر و انواع آن

احتمال اینکه نتایج واقعی با نتایج مورد انتظار متفاوت باشد

خطر چیست؟

در امور مالی ، خطر این احتمال است که نتایج واقعی با نتایج مورد انتظار متفاوت باشد. در مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه (CAPM) ، ریسک به عنوان نوسانات بازده تعریف می شود. مفهوم "ریسک و بازده" این است که دارایی های ریسک پذیر باید بازده مورد انتظار بیشتری را برای جبران سرمایه گذاران برای نوسانات بالاتر و افزایش ریسک داشته باشند.

انواع خطر

به طور گسترده ، دو دسته اصلی ریسک وجود دارد: سیستماتیک و غیر سیستماتیک. ریسک سیستماتیک عدم اطمینان بازار یک سرمایه گذاری است ، به این معنی که این عوامل خارجی را نشان می دهد که بر همه شرکت ها (یا بسیاری) شرکت ها در یک صنعت یا گروه تأثیر می گذارد. ریسک غیر سیستماتیک نشان دهنده عدم قطعیت های خاص دارایی است که می تواند بر عملکرد یک سرمایه گذاری تأثیر بگذارد.

در زیر لیستی از مهمترین انواع ریسک برای یک تحلیلگر مالی که هنگام ارزیابی فرصت های سرمایه گذاری در نظر گرفته شده است:

• ریسک سیستماتیک - تأثیر کلی بازار
• ریسک غیر سیستماتیک-عدم اطمینان خاص دارایی یا شرکت خاص
• خطر سیاسی/نظارتی - تأثیر تصمیمات سیاسی و تغییر در مقررات
• ریسک مالی - ساختار سرمایه یک شرکت (درجه اهرم مالی یا بار بدهی)
• ریسک نرخ بهره - تأثیر تغییر نرخ بهره
• ریسک کشور - عدم قطعیت های خاص برای یک کشور
• خطر اجتماعی - تأثیر تغییرات در هنجارهای اجتماعی ، حرکات و ناآرامی ها
• خطر محیط زیست - عدم اطمینان در مورد بدهی های زیست محیطی یا تأثیر تغییرات در محیط
• ریسک عملیاتی - عدم اطمینان در مورد عملکرد یک شرکت ، از جمله زنجیره تأمین آن و ارائه محصولات یا خدمات آن
• ریسک مدیریت - تأثیر تصمیمات تیم مدیریتی بر یک شرکت
• ریسک قانونی - عدم اطمینان مربوط به دعاوی یا آزادی عملیاتی
• رقابت - میزان رقابت در یک صنعت و گزینه های تأثیر رقبا بر روی یک شرکت خواهد بود

زمان در مقابل ریسک

هر چه دورتر از آینده یک جریان نقدی یا بازپرداخت مورد انتظار باشد ، خطرناک تر (یا نامشخص تر) است. بین زمان و عدم اطمینان یک همبستگی مثبت قوی وجود دارد.

در زیر ، ما به دو روش مختلف تنظیم برای عدم اطمینان خواهیم پرداخت که هم تابعی از زمان است.

تنظیم خطر

از آنجا که سرمایه گذاری های مختلف درجات مختلفی از عدم اطمینان یا نوسانات دارند ، تحلیلگران مالی برای سطح عدم اطمینان درگیر "تنظیم" می کنند. به طور کلی ، دو روش متداول برای تنظیم وجود دارد: روش نرخ تخفیف و روش مستقیم جریان پول نقد.

#1 روش نرخ تخفیف

روش تخفیف تنظیم ریسک یک سرمایه گذاری متداول ترین رویکرد است ، زیرا استفاده از آن نسبتاً ساده است و توسط دانشگاهیان بسیار پذیرفته می شود. مفهوم این است که جریان های نقدی آینده مورد انتظار از یک سرمایه گذاری برای ارزش زمانی پول و حق بیمه خطر اضافی سرمایه گذاری باید تخفیف یابد.

شماره 2 روش جریان مستقیم پول نقد

روش مستقیم جریان پول نقد برای انجام آن چالش برانگیزتر است اما تجزیه و تحلیل دقیق تر و بینش تری را ارائه می دهد. در این روش ، یک تحلیلگر با استفاده از یک عامل یقین بر روی آنها ، مستقیماً جریان نقدی آینده را تنظیم می کند. عامل یقین تخمین ای از احتمال اینکه احتمالاً جریان نقدی در واقع دریافت می شود ، است. از آنجا ، تحلیلگر به سادگی باید جریان نقدی را در زمان ارزش پول تخفیف دهد تا ارزش فعلی خالص (NPV) سرمایه گذاری را بدست آورد. وارن بافت به دلیل استفاده از این رویکرد برای ارزش گذاری شرکت ها مشهور است.

مدیریت ریسک

رویکردهای مختلفی وجود دارد که سرمایه گذاران و مدیران مشاغل می توانند برای مدیریت عدم اطمینان از آنها استفاده کنند. در زیر تفکیک متداول ترین استراتژی های مدیریت ریسک وجود دارد:

شماره 1 تنوع

متنوع سازی روشی برای کاهش ریسک غیر سیستماتیک (خاص) با سرمایه گذاری در تعدادی از دارایی های مختلف است. مفهوم این است که اگر یک سرمایه گذاری از یک حادثه خاص عبور کند که باعث کمبود آن شود ، سرمایه گذاری های دیگر آن را متعادل می کنند.

شماره 2 پرچین

Hedging فرایند از بین بردن عدم اطمینان با توافق با یک طرف مقابل است. مثالها شامل جلو ، گزینه ها ، معاملات آتی ، مبادله ها و سایر مشتقات است که در مورد آنچه می توان یک سرمایه گذاری را می توان در آینده خریداری یا فروخته کرد ، اطمینان داشته باشد. Hedging معمولاً توسط سرمایه گذاران برای کاهش ریسک بازار و مدیران مشاغل برای مدیریت هزینه ها یا درآمدهای قفل استفاده می شود.

شماره 3 بیمه

طیف گسترده ای از محصولات بیمه وجود دارد که می تواند برای محافظت از سرمایه گذاران و اپراتورها در برابر حوادث فاجعه بار استفاده شود. مثالها شامل بیمه نامه کلیدی ، بیمه مسئولیت عمومی ، بیمه املاک و غیره است. در حالی که هزینه ای برای حفظ بیمه وجود دارد ، با اطمینان از برخی از نتایج منفی ، اطمینان می دهد.

شماره 4 روشهای عملیاتی

شیوه های عملیاتی بی شماری وجود دارد که مدیران می توانند از آنها برای کاهش ریسک کسب و کار خود استفاده کنند. به عنوان مثال می توان به بررسی، تجزیه و تحلیل، و بهبود شیوه های ایمنی آنها اشاره کرد. استفاده از مشاوران خارجی برای حسابرسی کارایی عملیاتی؛استفاده از روش های برنامه ریزی مالی قوی؛و تنوع بخشیدن به عملیات کسب و کار.

شماره 5 کاهش اعتبار

شرکت ها می توانند با کاهش میزان بدهی خود، عدم اطمینان عملکرد مالی مورد انتظار آتی را کاهش دهند. شرکت هایی با اهرم پایین تر، انعطاف پذیری بیشتری دارند و ریسک ورشکستگی یا توقف فعالیت کمتری دارند.

ذکر این نکته مهم است که از آنجایی که ریسک دو طرفه است (به این معنی که نتیجه غیرمنتظره می تواند بهتر یا بدتر از حد انتظار باشد)، استراتژی های فوق ممکن است منجر به بازده مورد انتظار کمتری شود (یعنی صعودی محدود می شود).

اسپردها و سرمایه گذاری های بدون ریسک

مفهوم عدم قطعیت در سرمایه گذاری های مالی بر اساس ریسک نسبی یک سرمایه گذاری در مقایسه با نرخ بدون ریسک است که یک اوراق قرضه منتشر شده توسط دولت است. در زیر نمونه‌ای از چگونگی تبدیل عدم قطعیت یا بازپرداخت اضافی به سرمایه‌گذاری‌های هزینه بیشتر (بازدهی بیشتر) آورده شده است.

همانطور که نمودار بالا نشان می دهد، بازده مورد انتظار بالاتر (و عدم اطمینان بیشتر) در طول زمان سرمایه گذاری ها بر اساس گسترش آنها به نرخ بازده بدون ریسک وجود دارد.

خواندنی های مرتبط

از شما برای خواندن راهنمای CFI در مورد ریسک متشکریم. برای ادامه یادگیری و پیشرفت شغلی، منابع زیر مفید خواهند بود: