سرمایه گذاران نهادی: قدرت و مسئولیت

دانشگاه ایالتی جورجیا &#8212 ؛J. Mack Robinson College of Business ، مرکز تجزیه و تحلیل اقتصادی ریسک (CEAR) &#8212 ؛گروه دارایی ، کارگاه CEAR &#8212 ؛سرمایه گذاران نهادی: کنترل ، نقدینگی و خطرات سیستمیک ، تجارت CLU

عصر بخیر. با تشکر از شما برای این مقدمه. خوشحالم که اینجا در دانشگاه ایالتی جورجیا و کالج تجارت J. Mack هستم. من می خواهم از مرکز برای تجزیه و تحلیل اقتصادی ریسک (CEAR) و وزارت دارایی برای حمایت از این کارگاه تشکر کنم. قبل از شروع ، اجازه دهید سلب مسئولیت استاندارد را صادر کنم که دیدگاه هایی که امروز عصر بیان می کنم خودم است و لزوماً نظرات کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) ، هموطنان من یا اعضای کارمندان را منعکس نمی کند.

من به ویژه خوشحالم که در کنفرانسی هستم که به نقش سرمایه گذاران نهادی و تأثیر آنها بر کنترل شرکت ها ، نقدینگی بازار و ریسک سیستمیک متمرکز است. SEC علاقه زیادی به این زمینه ها دارد و امیدوارم که شما هرگونه مشاهداتی را برای ما فراهم کنید که بتواند به درک SEC کمک کند.

نقشی که توسط سرمایه گذاران نهادی ایفا می کند

موضوع کنفرانس شما نقش مهمی را که توسط سرمایه گذاران نهادی بازی می کند و تأثیر زیادی در بازارهای سرمایه ما دارد ، به رسمیت می شناسد. نقش و تأثیر سرمایه گذاران نهادی به مرور زمان افزایش یافته است. به عنوان مثال ، نسبت سهام عمومی ایالات متحده که توسط موسسات اداره می شود ، طی شش دهه گذشته به طور پیوسته افزایش یافته است ، از حدود 7 یا 8 ٪ از سرمایه در سال 1950 ، به حدود 67 ٪ در سال 2010در بازارهای سرمایه از طریق وسایل نقلیه سرمایه گذاری جمع شده ، مانند صندوق های متقابل و صندوق های معامله شده مبادله (ETF). 2

مالکیت سرمایه گذار نهادی یک عامل مهمتر در بزرگترین شرکت ها است: در سال 2009 ، سرمایه گذاران نهادی که متعلق به 73 ٪ از سهام برجسته در 1000 شرکت بزرگ ایالات متحده است. 3

رشد نسبت دارایی هایی که توسط سرمایه گذاران نهادی اداره می شود ، با رشد چشمگیر در سرمایه بازار شرکتهای ذکر شده در ایالات متحده همراه بوده است. به عنوان مثال ، در سال 1950 ، ارزش بازار ترکیبی از سهام ذکر شده در بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) حدود 94 میلیارد دلار بود. 4 تا سال 2012 ، با این حال ، سرمایه گذاری در بازار داخلی NYSE بیش از 14 تریلیون دلار بود ، 5 افزایش نزدیک به 1،500 ٪. این رشد حتی چشمگیرتر است اگر شما 4. 5 تریلیون دلار سرمایه در بازار در بازار Nasdaq ، 6 که تا سال 1971 وجود نداشت ، اضافه کنید. 7 نکته اصلی این است که به طور کلی ، سرمایه گذاران نهادی سهم بیشتری از یک بازار بزرگتر دارند.

البته سرمایه گذاران نهادی همه یکسان نیستند. آنها به اشکال مختلف و با خصوصیات مختلف ارائه می شوند. از جمله موارد دیگر ، سرمایه گذاران نهادی ساختارهای سازمانی و حاکمیتی متفاوتی دارند و تحت الزامات نظارتی مختلفی قرار دارند. جهان سرمایه گذاران نهادی شامل صندوق های متقابل و ETF هایی است که توسط SEC تنظیم می شود ، و همچنین صندوق های بازنشستگی ، شرکت های بیمه و طیف گسترده ای از صندوق های پرچین و حساب های مدیریت شده ، که بسیاری از آنها تنظیم نشده اند.

و البته ، سرمایه گذاران نهادی همه کلاسهای دارایی را همزمان خریداری یا نمی فروشند. برعکس ، آنها طیف گسترده ای از اهداف ، استراتژی ها و بازه های زمانی متنوع را برای سرمایه گذاری خود دارند. در نتیجه ، تعامل آنها با و تأثیرگذاری بر بازار به روش های مختلفی اتفاق می افتد. 8

رشد دارایی های مدیریت شده توسط موسسات همچنین تغییرات چشمگیر در ساختار بازار و فن آوری های معاملاتی طی چند دهه گذشته از جمله توسعه سیستم بازار ملی ، گسترش مکان های معاملاتی - از جمله هر دو استخرهای تاریک ، تحت تأثیر قرار گرفته و تحت تأثیر قرار گرفته است. و سیستم عامل های معاملاتی الکترونیکی-و ظهور تجارت الگوریتمی و پر سرعت. این تغییرات - که عمدتاً ناشی از تجارت سرمایه گذاران نهادی است - منجر به افزایش چشمگیر در حجم معاملات شده است. به عنوان مثال ، در سال 1990 ، میانگین حجم روزانه در NYSE 162 میلیون سهم بود. 9 امروز ، فقط 23 سال بعد ، این حجم روزانه تقریباً 2. 6 میلیارد سهم 10 است - افزایش حدود 1600 ٪.

به بیان ساده، سرمایه گذاران نهادی بازیگران غالب بازار هستند، اما تطبیق آنها در هر دسته خاصی دشوار است. این امر چالشی را برای تنظیم‌کننده‌ها ایجاد می‌کند که باید همه روش‌های مختلف کارکرد و تعامل سرمایه‌گذاران نهادی با بازارهای سرمایه را در نظر بگیرند.

با این حال، واضح است که مؤسسات با مدیریت حرفه‌ای می‌توانند اطمینان حاصل کنند که بازار سرمایه ما به عنوان موتور رشد اقتصادی عمل می‌کند. سرمایه گذاران نهادی برای بهبود کشف قیمت، افزایش کارایی تخصیص، 11 و ارتقای مسئولیت پذیری مدیریت شناخته شده اند. آن‌ها سرمایه‌ای را که کسب‌وکارها برای رشد به آن نیاز دارند، جمع‌آوری می‌کنند و نقدینگی را برای بازارهای تجاری فراهم می‌کنند - رگ حیاتی بازارهای سرمایه ما.

در انجام همه این کارها، سرمایه گذاران نهادی - مانند همه سرمایه گذاران - به اطمینان از شرایط بازی برابر، دسترسی به اطلاعات کامل و قابل اعتماد و توانایی اعمال حقوق خود به عنوان سهامداران وابسته هستند. به همین دلیل است که مقررات عادلانه و هوشمند برای عملکرد مناسب بازار سرمایه ما ضروری است.

با در نظر گرفتن این موضوع، من می خواهم دو موضوع نظارتی خاص مورد علاقه سرمایه گذاران نهادی را مورد بحث قرار دهم:

• اول، اهمیت اطلاعات قابل اعتماد برای سرمایه گذاران، و برخی تلاش های نگران کننده برای کاهش افشای اطلاعات و کاهش شفافیت. و
• دوم، لزوم شنیده شدن سرمایه گذاران نهادی در مورد مسائل حاکمیت شرکتی، به ویژه در مورد جبران خسارت مدیران.

اهمیت اطلاعات قابل اعتماد - چگونه قانون مشاغل بر سرمایه گذاران نهادی تأثیر می گذارد

همانطور که می دانید، افشای اساس قوانین اوراق بهادار فدرال ما است. افشای منصفانه و دقیق هدف اصلی قوانین اوراق بهادار ایالات متحده برای 80 سال بوده است. 12 این هدف برای درک ما از مقررات اوراق بهادار به قدری اساسی است که مزایای شفافیت تقریباً بدیهی تلقی می شود.

یک مقاله علمی اخیر ، ارزش افشای عمومی را به روشی قانع کننده نشان می دهد. 13 این مقاله نشان می دهد که شرکت های تازه دولتی با بالاترین سطح سرمایه گذاری نهادی به طور قابل توجهی از شرکت هایی با کمترین سطح بهتر عمل می کنند. 14 طبق این مطالعه ، سرمایه گذاران نهادی در انتخاب برندگان بزرگ از سرمایه گذاران انفرادی بهتر نبودند ، اما آنها در جلوگیری از سرمایه گذاری های بدترین عملکرد بسیار بهتر بودند. نکته جالب این است که چگونه آنها این کار را کردند: نویسندگان شواهد کمی پیدا کردند که موسسات قادر به سوء استفاده از اطلاعات خصوصی برای بهبود بازده سرمایه گذاری بودند. 16 و شواهد این مطالعه خاص نشان نمی دهد که موسسات قادر به بهبود عملکرد شرکت هایی هستند که از طریق نظارت فعال سرمایه گذاری می کنند. در عوض ، به نظر می رسد که این سرمایه گذاران نهادی با استفاده بهتر از اطلاعات عمومی در دسترس - با تمرکز بر اصول اولیه مانند تاریخ عملیاتی ، درآمد قبلی ، اندازه و نقدینگی موفق شدند. 18

این یک مشاهدات قابل توجه برای تنظیم کننده های اوراق بهادار و قانونگذاران است. اگر سرمایه گذاران با تمرکز روی اطلاعات عمومی در دسترس یک شرکت ، عملکرد را بهبود بخشند ، پس از آن ، حفظ دسترسی به چنین اطلاعاتی بسیار مهم است ، هم برای حمایت از سرمایه گذار و هم برای تشکیل سرمایه.

اکنون نگرانی من در اینجا است. درست در سال گذشته ، کنگره قوانینی را تصویب کرد-به اصطلاح قانون راه اندازی مشاغل ما یا "قانون مشاغل"-که در واقع میزان اطلاعات لازم برای ارائه توسط دسته گسترده ای از شرکت های دولتی را کاهش می دهد. 19

حامیان قانون مشاغل امیدوار بودند که این قانون به اصطلاح "شرکتهای رشد در حال رشد" را ترغیب کند تا از طریق پیشنهادات عمومی اولیه (IPO) سرمایه را جمع آوری کند و آنها را قادر به گسترش و-امیدوارم-ایجاد شغل کند. برای دستیابی به این هدف ، این قانون سعی می کند هزینه های عمومی برای این شرکت ها را کاهش دهد. این یک بازار بسیار گسترده از بازار است. قانون مشاغل ، شرکت رشد نوظهور را برای شامل مشاغل با درآمد ناخالص سالانه 1 میلیارد دلار ، تا پنج سال پس از IPO خود تعریف می کند. 20 این تعریف شامل بیش از سه چهارم از تمام فیلترهای فعال امروز است-و تخمین زده می شود که 98 ٪ از کل IPO ها از سال 1970 در آن دسته قرار می گیرند. 21

متأسفانه ، قانون مشاغل سعی می کند با محدود کردن اطلاعات مالی و سایر اطلاعاتی که این شرکت ها برای تأمین سرمایه گذاران خود ارائه می دهند ، هزینه های جمع آوری سرمایه را کاهش دهد. این افشای کاهش یافته می تواند ارزیابی شرکت ها را با مبهم کردن سوابق پیگیری شرکت و روندهای تجاری و روندهای مالی ، برای سرمایه گذاران سخت تر کند. نتیجه می تواند تأثیر منفی بر تشکیل سرمایه باشد.

به عنوان مثال ، طبق قانون مشاغل ، یک شرکت رشد در حال ظهور فقط باید دو سال (به جای سه سال معمولی) صورتهای مالی حسابرسی شده را ارائه دهد ، و شرکت می تواند داده های مالی منتخب را که در غیر این صورت برای هر دوره قبلی مورد نیاز است ، حذف کند. علاوه بر این ، این شرکت ها همچنین ممکن است افشای مربوط به جبران خسارت را حذف کنند. علاوه بر این ، در موارد خاص ، قانون مشاغل به شرکتهای رشد نوظهور اجازه می دهد تا رعایت استانداردهای جدید یا اصلاح شده حسابداری مالی را به تعویق بیندازند. این معافیت ممکن است منجر به قوانین متناقض حسابداری شود ، به شفافیت مالی آسیب برساند و مقایسه سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در شرکتهای رشد در حال ظهور در برابر سایر گزینه های سرمایه گذاری را برای سرمایه گذاران دشوار می کند.

با افزودن این نگرانی ها ، شرکت های رشد در حال ظهور نیز از حسابرسی خارجی کنترل های داخلی مورد نیاز قانون Sarbanes-Oxley معاف هستند و از قوانین آینده که هیئت نظارت حسابداری شرکت عمومی (PCAOB) ممکن است با توجه به برخی الزامات گزارش حسابرس صادر شود. این امر به ویژه مشکل ساز است زیرا ممیزی کنترل های داخلی و سایر الزامات حسابرسی ، اطلاعات مهمی را در ارزیابی قابلیت اطمینان صورتهای مالی یک صادرکننده ارائه می دهد. عدم رعایت این استانداردها باعث می شود که حسابرسی صورتهای مالی کم اهمیت باشد و به طور بالقوه می تواند قابلیت اطمینان اطلاعات مالی را در دسترس سرمایه گذاران کاهش دهد.

در این رابطه ، داده های خوبی وجود دارد که نشان می دهد تأیید مستقل از کنترل های داخلی در واقع گزارش های مالی خوبی را ارتقا می بخشد. به عنوان مثال ، سال گذشته ، دفتر ارشد حسابدار SEC مطالعه و توصیه هایی را در مورد الزام تأیید برای برخی از صادرکنندگان MID CAP انجام داد. این مطالعه نتیجه گرفت که گزارشگری مالی در صورت درگیر شدن حسابرس در ارزیابی کنترل های داخلی قابل اطمینان تر است. 22

به طور خاص ، این مطالعه مشاهده کرد که آزمایش حسابرس منجر به افشای نواقص کنترل می شود که قبلاً توسط مدیریت فاش نشده بودند ، و شرکت هایی که صرفاً به مدیریت گواهی کنترل داخلی خود متکی بودند ، بیشتر احتمال دارد که صورتهای مالی آنها را بازگو کنند. مزایای تأیید حسابرس نیز توسط سایر مفسران از جمله شورای سرمایه گذاران نهادی ، مرکز کیفیت حسابرسی و AICPA تأیید شده است. 23

با توجه به تعداد مطالعات حاکی از تأثیر مثبت در تشکیل سرمایه در هنگام دسترسی سرمایه گذاران به اطلاعات مفید و قابل اعتماد ، نگران کننده است که افشای آن در حال کاهش است. کاهش کیفیت اطلاعات به سادگی غیرمولد است.

متأسفانه ، همچنان تلاش برای لابی برای محدود کردن الزامات افشای اطلاعات وجود دارد ، بر این ادعا مبنی بر کاهش میزان افشای مورد نیاز ، هزینه افزایش سرمایه را کاهش می دهد. به نظر من ، این می تواند از نظر پنی و پوندی باشد ، زیرا پول جمع آوری شده برای مصارف ناکارآمد در طولانی مدت ایجاد شغل ایجاد نمی کند یا به رشد اقتصاد کمک می کند. هدف باید تشکیل سرمایه باشد ، نه فقط افزایش سرمایه.

طرفداران افشای کمتر این واقعیت را از دست می دهند که افزایش سرمایه همانند سرمایه نیست. به خودی خود ، فروش اوراق قرضه یا سهم سهام چیزی به اقتصاد واقعی اضافه نمی کند ، مهم نیست که چقدر سریع یا ارزان انجام دهید. تشکیل سرمایه واقعی مستلزم سرمایه گذاری سرمایه گذاری شده در دارایی های تولیدی - مانند کارخانه ، فروشگاه یا فناوری جدید - یا در غیر این صورت برای تولید یک تجارت بیشتر است. هرچه این دارایی ها تولید کننده تر باشند ، تشکیل سرمایه از سرمایه گذاری بیشتر می شود - و مهمتر از آن ، شغل های بیشتری ایجاد می شود. 24 و مطالعه پس از مطالعه روشن می کند که اطلاعات عمومی با کیفیت بالا به سرمایه گذاران اعتماد به نفس لازم برای سرمایه گذاری را می بخشد ، 25 و در نهایت منجر به تخصیص بهتر دارایی ها می شود-که از این گذشته ، چیزی است که اقتصاد ما را رشد می دهد و شغل ایجاد می کند.

بنابراین ، چه کاری می توان انجام داد؟سرمایه گذاران نهادی و همچنین اعضای جامعه دانشگاهی می توانند با نظارت بر عملکرد شرکتهای رشد در حال ظهور که برای ارائه افشای محدود و تعیین اینکه آیا تشکیل سرمایه واقعی کمک می کند یا صدمه دیده است ، نقش ارزشمندی داشته باشند. بینش شما در مورد تأثیر این قوانین بسیار ارزشمند خواهد بود.

توانمندسازی سرمایه گذاران برای استفاده از حقوق به عنوان صاحب سهام

سرمایه گذاران نهادی نیز نقش مهمی در نظارت بر مسائل حاکمیت شرکت دارند. در سالهای اخیر ، این موضوعات ، از جمله دیگر ، رای گیری اکثریت ، تقسیم نقش رئیس و مدیرعامل و تمرکز بر کیفیت و تنوع هیئت مدیره و همچنین ساختارهای جبران خسارت و نگرانی در مورد رشد فراری در دستمزد اجرایی را شامل می شود.

بگذارید به طور خلاصه در مورد مفاد به اصطلاح "Say-on-Pay" قانون Dodd-Frank صحبت کنم. 26 مقررات "گفتگوی پرداخت" به همه سهامداران ، چه نهادی و چه خرده فروشی ، اجازه می دهد تا به جبران خسارت اجرایی پرداخت شده توسط شرکت هایی که در اختیار دارند ، رای دهند. 27 همانطور که سناتور کارل لوین گفته است ، این مقررات برای "القای فرهنگ پاسخگویی در عرصه پرداخت اجرایی" است. 28 اگرچه این قطعنامه های "پرداخت به پرداخت" به طور مستقیم برای شرکت الزام آور نیست ، اما تجربه اولیه نشان می دهد که هیئت های شرکت به نتایج رای گیری توجه زیادی می کنند و به دنبال جلوگیری از آراء "نه" هستند که بیش از 25-30 ٪ استواد29 در نتیجه ، "Say-on-Pay" فرصتی برای مشارکت سهامداران است-در اختیار سرمایه گذاران یک انجمن برای بحث در مورد جبران خسارت و سایر موضوعات حاکمیت شرکت ها با مدیریت ، و تقویت توانایی سرمایه گذاران نهادی ، به ویژه ، داشتن صدای آنهاشنیده30

با توجه به درصد سهام شرکت که توسط موسسات و نرخ مشارکت پایین سهامداران انفرادی در انتخابات شرکت ها برگزار می شود ، رأی سرمایه گذاران نهادی اغلب می تواند نتایج آراء "پرداخت-پرداخت" را تعیین کند. 31 در نتیجه ، شرکت های دولتی اکنون به طور مرتب جلساتی را با سرمایه گذاران نهادی ترتیب می دهند تا این دارندگان بلوک های بزرگ را لابی کنند.

فراتر از مسائل "گفتگوی پرداخت" ، سرمایه گذاران نهادی در طیف گسترده ای از مدیریت شرکت ها و سایر موضوعات مهم شرکت می کنند. به عنوان مثال ، و فقط برای ذکر موضوعی که اخیراً در مطبوعات ذکر شده است ، گزارش های خبری نشان می دهد که چگونه ، به دلیل ضررهای تجاری بدنام "نهنگ لندن" ، مدیریت J. P. Morgan Chase & Co. در تلاش های اساسی برای دستیابی به آنها تلاش کرده استبه تعدادی از سرمایه گذاران بزرگ نهادی. طبق گزارش ها ، مدیریت می خواهد این سرمایه گذاران با پیشنهاد سهامدار مخالف باشند که می خواهد نقش مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره را در بانک جدا کند. 32

اما این نه تنها مدیریت است که به دنبال پشتیبانی از سرمایه گذاران نهادی است. حامیان این پیشنهاد همچنین استدلال های خود را مستقیماً به سرمایه گذاران نهادی می پردازند ، از جمله ملاقات با وجوهی که سهامداران قابل توجهی در J. P. Morgan هستند. 33

کمپین هایی مانند این - که بیشتر و بیشتر رایج می شوند - بر اهمیت عظیم سرمایه گذاران نهادی و تأثیر آنها می توانند تأکید کنند. این تجربه همچنین تأثیرات احتمالی پیشنهادات سهامداران را در امور حاکمیت شرکت ها تأکید می کند. گزارش شده است که شرکت ها در این فصل پروکسی بیش از 600 قطعنامه سهامدار دریافت کرده اند. 34 هر یک از این قطعنامه ها فرصتی را برای سرمایه گذاران نهادی فراهم می کند تا با مدیریت درگیر شوند و تأثیر آن بر حاکمیت شرکت ها داشته باشند. از این گذشته ، غالباً آرای آنها می تواند تفاوت ایجاد کند.

نتیجه

واضح است که سرمایه گذاران نهادی قدرت زیادی در بازارهای سرمایه ما دارند. و ، همانطور که فرانکلین دلانو روزولت نوشت ، در یک شب دیگر آوریل در جورجیا - "قدرت بزرگ مسئولیت بزرگی را شامل می شود."35 مسئولیت سرمایه گذاران نهادی ، تا حد زیادی ، ناشی از سرپرستی دارایی های آنها متعلق به دیگران است. یک واقعیت ضروری که باید بخاطر بسپارید این است که در پشت همه سرمایه گذاران نهادی و مدیران نمونه کارها آنها میلیون ها کارگر آمریکایی ، پس انداز ، دارندگان سیاست ، بازنشستگان و سایر سرمایه گذاران فردی هستند که به کسانی که به پول خود واگذار می کنند ، برای تأمین امن و ایمن اعتماد می کنند. بازنشستگی ، برای کمک به آنها در صرفه جویی در آموزش خانه یا دانشگاه و شرکت در رویای آمریکایی.

غالباً ، مدیریت شرکت های عمومی و سایر صادرکنندگان - که توسط وکلا ، بانکداران سرمایه گذاری و گروه های صنعت به نمایندگی از آنها ارائه می شوند - بر بحث نظارتی حاکم هستند. سرمایه گذاران نهادی برای بهبود گفتگوی مداوم باید تأثیر جمعی خود را اعمال کنند. ما باید نظرات آنها را در مورد مزایای شفافیت از طریق افشای ، حاکمیت شرکت ، ساختار و مبلغ جبران خسارت مناسب و سایر موضوعات مهم بشنویم. این فراخوان برای اقدام همچنین برای آن دسته از دانشگاهیان و محققانی که اطلاعات برجسته ای در مورد نقش سرمایه گذاران نهادی و چگونگی تأثیر اقدامات آنها در شرکت های آمریکایی و اقتصاد دارند ، قابل استفاده است. من به عنوان یک کمیسر SEC ، من به ویژه به نحوه تأثیر قوانین SEC - و تحت تأثیر رفتار سرمایه گذاران نهادی ، علاقه مند خواهم بود.

SEC باید از همه صداهای معتبر بشنود که می تواند به گفتگوی عمومی در حال انجام در مورد موضوعات پیش روی بازارهای سرمایه افزوده شود. شما باید صحبت کنید ، و SEC را پاسخگو باشید تا از طرف سرمایه گذاران عمل کند. من مشتاقانه منتظر شنیدن حرفهای شما هستم.

با تشکر از شما برای فرصتی که امروز عصر با شما صحبت کردید.

1 Marshall E. Blume و Donald B. Keim ، مقاله کار ، سرمایه گذاران نهادی و نقدینگی بازار سهام: روندها و روابط ، مدرسه وارتون ، دانشگاه پنسیلوانیا (21 آگوست 2012) ، در http: //finance. wharton موجود است. upenn. edu/~Keim/ Research/ ChangeInstitionPreferences_21Aug2012. pdf ، در صفحه 4 ، همچنین ، هیئت کنفرانس ، گزارش سرمایه گذاری نهادی 2010: روند تخصیص دارایی و ترکیب نمونه کارها (نوامبر. 2010) ("گزارش هیئت کنفرانس").

2 شرکت سرمایه گذاری ثبت شده در ایالات متحده 13 تریلیون دلار دارایی را برای بیش از 92 میلیون سرمایه گذار ایالات متحده در پایان سال 2012 مدیریت کردند. موسسه شرکت سرمایه گذاری ، کتاب سرمایه گذاری شرکت 2012 ، موجود در http://icifactbook. org/fb_ch1. html#americans.

3 گزارش هیئت مدیره کنفرانس ، یادداشت فوق 1 ، ص. 22.

4 ایالات متحده از کمیته ، چکیده آماری ایالات متحده 1968 ، 89th Ann. اد. ، ص. 456 ، جدول 653.

5 فدراسیون جهانی صرافی ها ، http://www. world-exchanges. org/statistics/monthly-reports ، سرمایه گذاری در بازار سها م-1. 1-d-demonic (آخرین بازدید ، 11 آوریل 2013).

7 nasdaq omx ، درباره ما ، جدول زمانی ، http://www. nasdaqomx. com/aboutus/timeline/ (آخرین بازدید ، 11 آوریل 2013).

8 شرکت کننده در بازار غالباً به عنوان "طرف خرید" یا "طرف فروش" توصیف می شوند. شرکت های سمت خرید ، مانند مدیران دارایی ، محصولات و خدمات مالی را خریداری می کنند. در حالی که بنگاه های طرف فروش ، مانند دلالان دلال و بانکهای سرمایه گذاری ، آن محصولات و خدمات را ایجاد و فروش می کنند. هنگامی که به این شرایط ساده مشاهده می شود ، سرمایه گذاران نهادی به طور کلی در سمت خرید در نظر گرفته می شوند. با این حال ، شرکت های صندوق متقابل و مدیریت دارایی همچنین می توانند مانند فروشندگان خودروهای خود ، چه مستقیم و چه از طریق دلالان دلال ، مانند فروشندگان خود عمل کنند.

9 حجم معاملات بورس اوراق بهادار نیویورک ، بورس اوراق بهادار نیویورک (1 ژانویه 1990) ، در http://www. nyse. com/attachment/vol90-99. prn موجود است.

10 حجم معاملات بورس اوراق بهادار نیویورک ، بورس اوراق بهادار نیویورک (11 فوریه 2013) ، در http://www. nyse. com/press/1360320784446. html موجود است.

11 بازارهای سرمایه وقتی سرمایه به کاربردی ترین کاربردهای آن اختصاص می یابد ، بازده اختصاصی را ارتقا می بخشد. به عنوان مثال ، Dhananjay K. Gode و Shyam Sunder ، چه چیزی باعث می شود بازارها به طور همزمان کارآمد باشند؟ ، مجله اقتصاد (مه 1997) 604 ، 608-12.

12 ویلیام ا. داگلاس و جورج ا. بیتس ، قانون اوراق بهادار فدرال سال 1933 ، مجله حقوقی ییل ، جلد. 43 ، شماره 2 (دسامبر 1933) ، صص 171-217 ، در 171.

13 Laura Casares Field and Michelle Lowry ، نهادی در مقابل سرمایه گذاری فردی در IPO: اهمیت اصول شرکت ، مجله تجزیه و تحلیل مالی و کمی ، جلد. 44 ، شماره 3 (ژوئن 2009) ، صص 489-516.

16 شناسه ، 505-06. اما ر. ک. توماس جی. چمیمنور ، باند هو و جیكون هوانگ ، نقش سرمایه گذاران نهادی در پیشنهادات عمومی اولیه ، بررسی مطالعات مالی ، جلد 23 ، شماره 12 (2010) ، ص. 4496 (نشان می دهد که سرمایه گذاران نهادی اطلاعات خصوصی قابل توجهی در مورد IPO دارند). توجه: اصطلاح "اطلاعات خصوصی" در تئوری اقتصادی برای توصیف موقعیت نسبی شرکت کنندگان در بازارهای منعکس کننده عدم تقارن اطلاعات استفاده می شود. انواع مختلفی از اطلاعات خصوصی در تئوری اقتصادی وجود دارد که "اطلاعات خودی" را که طبق قانون اوراق بهادار ایالات متحده در نظر گرفته شده است ، تشکیل نمی دهند. در مواردی که یک سرمایه گذار بر اساس اطلاعات خودی تجارت می کند (یعنی اطلاعات غیر عمومی مادی که به دلیل نقض یک وظیفه به دست می آید) ، مقامات اجرای قانون و نظارتی باید تحقیق کنند و در صورت لزوم ، اقدامات لازم را انجام دهند.

18 Id. ، 501. ادبیات گسترده در مورد توانایی سرمایه گذاران نهادی در بهره برداری از اطلاعات خصوصی و هزینه ها و مزایای نظارت توسط سرمایه گذاران نهادی وجود دارد. بررسی اساسی چنین تحقیقاتی فراتر از محدوده این اظهارات است.

19 میخانه. L. شماره 112-106 ، 126 Stat. 306 ، 313 (2012).

20 بخش 101 (الف) قانون مشاغل ، قانون اوراق بهادار سال 1933 را اصلاح می کند تا "شرکت رشد در حال ظهور" را به عنوان هر صادرکننده ای که کل درآمد ناخالص سالانه کمتر از 1 میلیارد دلار در سال مالی اخیراً خود داشته باشد ، تعریف کند. صادرکننده ای که از روز اول سال مالی یک شرکت رشد نوظهور است ، همچنان به این ترتیب واجد شرایط است تا (الف) آخرین روز سال مالی که در آن درآمد ناخالص سالانه 1 میلیارد دلار یا بیشتر دارد ، (ب). آخرین روز سال مالی پس از پنجمین سالگرد پیشنهاد اولیه عمومی ثبت شده خود ، ج) این صادرکننده بیش از 1 میلیارد دلار بدهی غیر قابل تبدیل در طی یک دوره سه ساله صادر کرده است ، یا (د) چنین صادرکننده ای شتاب بزرگ می شودFiler (یعنی دارای 700 میلیون دلار شناور عمومی است که از پایان آخرین سه ماهه مالی دوم دوم این شرکت اندازه گیری شده است).

21 نگاه کنید به بیانیه لین ای. ترنر در مقابل کمیته سنا در مورد بانکداری، مسکن و امور شهری در مورد تحریک رشد شغل از طریق تشکیل سرمایه در حین محافظت از سرمایه گذاران، بخش دوم (6 مارس 2012)، در 12، به نقل از تجزیه و تحلیل حسابرسی، موجود در، http://banking. senate. gov/public/index. cfm? FuseAction=Files. View& FileStore_id=5aaabb66-36eb-4b1e-8195-3cbeda832814.

22 دفتر حسابدار ارشد، کمیسیون بورس و اوراق بهادار، مطالعه و توصیه‌های مربوط به بخش 404 (ب) قانون Sarbanes-Oxley سال 2002 برای صادرکنندگان با شناور عمومی بین 75 تا 250 میلیون دلار، موجود در http://www. sec. gov/news/studies/2011/404bfloat-study. pdf.

23 نگاه کنید به نامه سیندی فورنلی، مرکز کیفیت حسابرسی، و جف ماهونی، شورای سرمایه گذاران نهادی، به محترم. اسپنسر باخوس، رئیس و محترم. بارنی فرانک، عضو رتبه بندی، کمیته خدمات مالی، مجلس نمایندگان ایالات متحده (29 نوامبر 2011)، موجود در http://www. aicpa. org/Advocacy/Issues/DownloadableDocuments/ 404b/CAQ-CII_404_letter_11-9-2. pdf; نامه ای از بری سی ملانکن، AICPA، به رئیس باخوس، عضو رتبه بندی فرانک، و محترم. اسکات گرت، رئیس و محترم. ماکسین واترز، عضو رتبه‌بندی، کمیته فرعی بازارهای سرمایه و شرکت‌های تحت حمایت دولت، مجلس نمایندگان ایالات متحده (4 اکتبر 2011)، قابل دسترس در http://www. aicpa. org/Advocacy/Issues/DownloadableDocuments/404b/10_04Lespdf.

24 کنف. در مورد تجارت و توسعه، سیاست های کلان اقتصادی برای ترویج رشد و ایجاد شغل (نیویورک، 12-13 مارس 2012)، ص. 3.("همچنین یک همبستگی مثبت قوی بین سرمایه گذاری در سرمایه ثابت و ایجاد اشتغال در کشورهای توسعه یافته وجود دارد." نمودار: رشد اشتغال و تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در کشورهای توسعه یافته، 1971-2010.) http://www. un. org/esa/ffd/ecosoc/springmeetings/2012/Unctad_BGNote. pdf.

25 Luigi Guiso، Paola Sapienza و Luigi Zingales، Trusting The Stock Market، 63 The Journal of Finance، شماره 6 (دسامبر 2008)، موجود در http://www. kellogg. northwestern. edu/faculty/sapienza/htm/trusting_stock. pdf.("تصمیم به سرمایه گذاری در سهام نه تنها مستلزم ارزیابی ریسک است-معادل بازده با توجه به داده های موجود، بلکه یک عمل اعتقادی (اعتماد) به اینکه داده های در اختیار ما قابل اعتماد هستند و سیستم کلی منصفانه است.")

26 داد-فرانک وال استریت اصلاحات و قانون حمایت از مصرف کننده، انتشارات. L. 111-203 (2010) ("قانون داد-فرانک").

27 §951 قانون Dodd-Frank (اضافه کردن 1414A از قانون مبادله اوراق بهادار در سال 1934 ، که به طور کلی نیاز به رأی سهامدار برای تأیید جبران خسارت مدیرانی است که طبق آیین نامه SEC افشا شده اند).

28 نامه سناتور کارل لوین (18 نوامبر 2010) ، موجود در http://sec. gov/comments/s7-31-10/s73110-54. pdf ، ص. 3

29 2011-12 به روزرسانی مدیریت شرکت ، موسسه موضوعات داغ RR Donnelley SEC ، اسلاید 12 ("شرکت هایی با رای گیری قابل توجه" بدون پرداخت "(به عنوان مثال ، 30 ٪ یا بیشتر) باید از عواقب احتمالی عدم تحرک در سال 2012 احتیاط کنندفصل) ، http://www. rrdonnelley. com/_document/industry-solutions/financial_services/5_corporate_governance_sec_ht_irv2011. pdf. پ. شرکت خدمات سهامداران نهادی ، 2011-2012 خلاصه بررسی سیاست نتایج (سپتامبر 2011) ، ص. 13 (پرسیده شد ، "در چه سطحی از مخالفت با پیشنهاد گفتگوی پرداخت شده باید پاسخی صریح از طرف هیئت در مورد بهبود شیوه های پرداخت وجود داشته باشد؟" 72 ٪ از سرمایه گذاران مورد بررسی و 40 ٪ از صادرکنندگان مورد بررسی قرار گرفتند. اینکه هیئت مدیره باید به آراء "نه" بالاتر از 30 ٪ یا آستانه های پایین پاسخ دهد) ، که در http://www. issgovernance. com/files/policysurveyresults2011. pdf موجود است. همچنین ، شورای سرمایه گذاران نهادی را ببینید ، در مورد پرداخت: شناسایی نگرانی های سرمایه گذار (سپتامبر 2011) ، موجود در http://www. cii. org/files/publications/white_papers/ 09_26_11_Say_Onidentificiing_investor_concerns. pdf.

30 "Say-on-Pay" و سایر تغییرات نظارتی ممکن است در کاهش هزینه ها و/یا افزایش مزایای نظارت توسط سرمایه گذاران نهادی کمک کند. من مشتاقانه منتظر بررسی نتایج تحقیقات در این زمینه هستم ، پس از آنکه اقتصاددانان فرصتی برای بررسی اثرات چنین مقررات داشتند.

31 نقش مهم سرمایه گذاران نهادی در رای "گفتن بر پرداخت" به طور ضمنی توسط کنگره به رسمیت شناخته شد، زمانی که به مدیران سرمایه گذاری بزرگ نیاز داشت (یعنی مدیرانی که صلاحدید سرمایه گذاری را برای حساب های دارای اوراق بهادار سهام خاص با ارزش کل بازار منصفانه 100 دلار اعمال می کنند. میلیون یا بیشتر) برای افشای علنی نحوه رأی دادن به سهامی که بر آنها حق رأی دارند. نگاه کنید به قانون مبادله §14A(d)، که توسط §951 قانون Dodd-Frank اضافه شده است. این تلاش برای روشن کردن چگونگی رای مدیران سرمایه‌گذاری نشان می‌دهد که مؤسسات مدیریت شده توسط چنین مدیران سرمایه‌گذاری از پول دیگران استفاده می‌کنند. همانطور که سناتور کارل لوین توضیح داد، "توانمندسازی سهامداران برای ردیابی و تجزیه و تحلیل آرای مدیران سرمایه گذاری، با استفاده از اطلاعات در دسترس عموم، آنها را قادر می سازد تا تعیین کنند که آیا مدیری که استفاده می کنند مطابق با خواسته های آنها رای می دهد یا خیر و در غیر این صورت، کدام مدیر ممکن است تصمیم بگیرد. انتخاب بهتری باشد.»سن. لوین، پیشین، یادداشت 27، در ص. 4. ارائه چنین افشایی نباید دشوار یا سنگین باشد. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و شرکت‌های سرمایه‌گذاری پایان بسته قبلاً ملزم به ارائه زیرمجموعه‌ای از این اطلاعات در سطح صندوق هستند، طبق قانون 30b1-4 تحت قانون شرکت سرمایه‌گذاری، و بخش 14A(d) قانون بورس صراحتاً اجازه حذف افشای تکراری را می‌دهد.. مطابق با دستور کنگره، کمیسیون قانونی را برای تسهیل گزارش دادن مدیران سرمایه‌گذاری در مورد رأی‌های مربوط به پرداخت پیشنهاد کرد. با این حال، اگرچه این پیشنهاد 2 سال و نیم پیش تصویب شد، کمیسیون هنوز چنین قانونی را تصویب نکرده است. با توجه به اهمیتی که کنگره به "گفتن در مقابل پرداخت" داده است، این تاخیر غیرقابل قبول است. من امیدوارم که پذیرش این قانون توسط رهبری جدید کمیسیون در اولویت قرار گیرد.

32 دن فیتزپاتریک، و. al., J. P. Morgan Will Lobby for Dimon, The Wall Street Journal (6-7 آوریل 2013) B1.