سرمایه گذاران ایران را نترسانید

وزیر امور خارجه ایالات متحده ، ارنست مونیز ، وزیر امور خارجه ایالات متحده ، جان کری ، وزیر امور خارجه ایران ، محمد جواد زاریف ، و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران علی اکبر صالشی قبل از شروع مذاکرات در مورد برنامه هسته ای ایران در لوزان ، 16 مارس 2015

عکس توسط برایان اسنایدر/رویترز

طرفداران کنگره تحریم های جدید علیه ایران استدلال می کنند که مجازات های پیشنهادی فقط در صورتی اجرا می شوند که تهران از ورود به توافق خودداری کند یا اگر یک امضا کند اما پس از آن به تعهدات خود بپردازد. اما صرفاً چشم انداز تحریم های جدید می تواند سرمایه گذاران خارجی را از بین ببرد و از توافق برای هرگونه موفقیت جلوگیری کند.

ایالات متحده توافق نامه ای را دنبال می کند که در ازای تعلیق تحریم های اقتصادی که ایران را از اقتصاد جهانی جدا کرده است ، محدودیت هایی را برای فعالیت های هسته ای ایران تحمیل می کند. ایران پس از رهایی از تحریم ها ، شرکت های چند ملیتی با سرمایه گذاری در نفت و سایر صنایع کلیدی ، اقتصاد پرچم گذاری ایران را آغاز می کنند.

توافق هسته ای با ایران که برخی از تحریم های اقتصادی را به حالت تعلیق در می آورد ، لزوماً منجر به هجوم سریع سرمایه گذاری خارجی نمی شود. شرکت های آمریکایی تقریباً مطمئناً قادر به انجام تجارت در ایران نخواهند بود ، زیرا ممنوعیت های تجارت و سرمایه گذاری ایالات متحده ناشی از تحریم های مربوط به نقض حقوق بشر ایران و حمایت از تروریسم است ، که دولت رئیس جمهور باراک اوباما متعهد شده است که به کار خود ادامه دهد.

شرکت های غیر آمریکایی باید برای خودشان تصمیم بگیرند که آیا مزایای دنبال کردن فرصت های شغلی در ایران از خطرات بالاتر است ، و احتمالاً تا زمانی که کنگره در مورد تحمیل تحریم های جدید بحث و گفتگو کند ، دور خواهند ماند. عدم تمایل آنها به سرمایه گذاری می تواند باعث شود ایران از دیدن مزایای اقتصادی یک معامله ، که می تواند دولت ایران را از آن خارج کند - ایالات متحده و متحدانش را به سمت مربع یک در تلاش خود برای بازگرداندن برنامه هسته ای ایران بازگرداند.

حتی اگر ایالات متحده تحریم‌های مرتبط با هسته‌ای را لغو کند، شرکت‌های غیرآمریکایی که به دنبال تجارت در ایران هستند، در صورت نقض ناخواسته سایر تحریم‌های ایالات متحده که به قوت خود باقی مانده‌اند، در معرض خطر جریمه‌های قابل توجهی قرار خواهند گرفت. شرکت‌هایی که با نهادهای تعیین‌شده در ایران معامله می‌کنند می‌توانند از تجارت در ایالات متحده جلوگیری کنند و از بانک‌های ایالات متحده جدا شوند - شاید برای یک خانه تجاری کوچک در دبی یک معامله بزرگ نیست، اما خطری قابل‌توجه برای شرکت‌های بزرگ نفتی چند ملیتی است. و تولیدکنندگانی که ایران به شدت به جذب سرمایه آنها امیدوار است.

اگر معتقدند که کنگره ممکن است پس از دوره کوتاهی از رفع تحریم‌ها، پنجره سرمایه‌گذاری را ببندد، احتمالاً از همه معاملات به جز کوتاه‌مدت خودداری می‌کنند. تعداد کمی از صنایع به دنبال معاملات تجاری بودند که توسط برنامه اقدام مشترک کوتاه مدت (PDF) اجازه داده شده بود، توافق موقتی که برخی از تحریم ها علیه ایران را در حین ادامه مذاکرات کاهش داد، زیرا بازه زمانی شش ماهه (که متعاقباً تمدید شد) برای توسعه و توسعه کافی نبود. انجام معاملات تجاری سودآوراین تردید برای تعامل نشان می‌دهد که شرکت‌ها به طور مشابه از ورود به بازار ایران خودداری خواهند کرد، اگر فکر کنند کنگره ممکن است در هر زمانی تحریم‌هایی را اعمال کند که قبلاً لغو شده بود.

سنا قرار بود در ژانویه تحریم‌های جدیدی را اعمال کند. با این حال، زمانی که رئیس جمهور وعده داد هرگونه تحریمی را که در زمانی که مذاکرات در جریان بود وتو خواهد کرد، سناتورهای دموکرات اعلام کردند که حداقل تا پایان ماه مارس که آخرین مهلت رسیدن به چارچوبی به اصطلاح سیاسی برای یک توافق جامع است، از حمایت خود خودداری خواهند کرد. تا 30 ژوئن به پایان می رسد.

در همین حال ، در طی مباحث مربوط به قانون بودجه 26 مارس ، مجلس سنا به اتفاق آرا یک اقدام غیر الزام آور تصویب کرد که در صورت شکستن هرگونه توافق هسته ای یا توافق موقت ، خواستار تحریم های جدید است. هنگامی که کنگره در اواسط ماه آوریل از شکاف باز می گردد ، کمیته روابط خارجی سنا قصد دارد قوانینی را که می تواند تحریم های ارائه شده توسط یک معامله را معکوس کند و منع تحریم های آینده را منع کند ، نشان دهد ، مگر اینکه رئیس جمهور دو چیز را تأیید کند: این که ایران همچنان با توافق و توافق و توافق نامه و توافق نامه را ادامه دهد(تا حدودی مماس) که ایران از حمایت از اقدامات تروریسم علیه ایالات متحده یا افراد ایالات متحده خودداری کرده است. این لایحه با پیوند قبل از واژگونی تحریم ها و پیوند مجدد تحریم ها به تروریسم ، در صورت تصویب ، به شرکت هایی که قصد انجام تجارت در ایران را دارند ، نشان می دهد که تحریم ها به سرعت می توانند دوباره برگردانده شوند-از این طریق سرمایه گذاری های آنها را بازگرداند-در هر صورت هرگونه سرمایه گذاری خودزمان.

با این حال ، تا زمانی که متن توافق نامه نهایی نشود ، کنگره نمی تواند از چشم انداز تحریم های جدید استفاده کند تا ایران را وادار به رعایت یک معامله هنوز نشده کند. پایبندی به توافق نامه های بین المللی اغلب شامل مقدار قابل توجهی از قضاوت ذهنی است ، بنابراین برای قانون اساسی برای مشخص کردن دقیقاً آنچه اقدامات ایران (یا عدم تحرک) نقض توافق نامه را نشان می دهد و در نتیجه تحریم های جدید را ایجاد می کند ، بسیار مهم خواهد بود. برای توجیه مجازات های جدید به متفقین و شرکای ایالات متحده ، چنین وضوح لازم خواهد بود ، که ادامه حمایت از رژیم تحریم ها برای مؤثر بودن آن ضروری است. در عین حال ، وضوح شرکت ها را قادر می سازد تا تصمیمات تجاری آگاهانه ای را در مورد مشارکت در ایران بگیرند.

کنگره باید منتظر بماند تا مذاکرات قبل از بحث و گفتگو در مورد مجازات های جدید بر ایران ، یک معامله جامع (یا عدم انجام این کار) ایجاد کند. در صورت عدم توافق ، کنگره می تواند تحریم های جدید و سخت را بر ایران به عنوان مجازاتی برای عدم تحمل آن اعمال کند. اگر ایران توافق نامه ای با ایالات متحده و متحدین آن به پایان برساند ، کنگره می داند که ایران به چه کاری متعهد شده است و می تواند تحریم های احتمالی را برای آن تعهدات خاص کالیبره کند. در هر صورت ، شرکت ها در مورد شرایطی که تحریم ها احیا می شوند و بنابراین خطرات ورود به بازار ایران وضوح بیشتری دارند.

اگر شرکت های خصوصی مایل به سرمایه گذاری در ایران نباشند ، رژیم ایران در ادامه فعالیت های هسته ای خود مطابق با توافق نامه مذاکره ، سود کمی خواهد داشت. برای جلوگیری از دلسرد کردن درگیری بخش خصوصی ، کنگره باید در نظر گرفتن تحریم های جدید تا بعد از مهلت نهایی آخرین مذاکرات ، سپس مجازات های جدیدی را تهیه کند که محرک های تحمیل آن کریستالی باشد. کنگره طولانی تر صرف بحث و گفتگو در مورد تحریم های گسترده با خطوط قرمز نامشخص می شود ، بیشتر احتمال دارد که یک معامله ، پس از نتیجه گیری ، از هم جدا شود. اگرچه برخی از اعضای کنگره ممکن است در واقع بخواهند معامله ای را شکست دهند ، اما به نفع ایالات متحده است که به دنبال یک راه حل دیپلماتیک قابل قبول برای برنامه هسته ای ایران باشد و سپس در واقع فرصتی برای کار فراهم می کند.

لری هاناوئر یک تحلیلگر ارشد بین المللی سیاست در شرکت غیرانتفاعی و غیرحزبی رند است. وی نویسنده گزارش رند اخیراً منتشر شده است ، "روزهای پس از توافق با ایران: نقش کنگره در اجرای توافق هسته ای."

این تفسیر در ابتدا در ایالات متحده اخبار و گزارش جهانی در تاریخ 27 مارس 2015 ظاهر شد. تفسیر به محققان رند بستری می دهد تا بینش هایی را بر اساس تخصص حرفه ای خود و اغلب در مورد تحقیق و تحلیل همسالان خود منتقل کنند.